HIV و ایدز:
از گذشته تا ا کنون، ابتلای به بیماری ایدز و مصرف مواد مخدر ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر داشته اند مخصوصا در مصرف کنندگانی که به صورت مشترک و تزریقی از مواد اعتیاد آور استفاده میکنند و یکی از اصلی ترین دلایل آن انتقال بیماری ایدز از طریق استفاده از سرنگ مشترک آلوده بین افراد است.
بیماری ایدز باعث میشود تا بدن قدرت مقابله ی خود با عفونت ها را از دست داده و در برابر ساده ترین آنها نیز کاملا آسیب پذیر شود، ابتلای به بیماری ایدز از طریق مختلفی امکان پذیر است که قبلا در باره ی آنها در سری مقالات بیماری ایدز و ارتباط آن با مواد مخدر مفصلا صحبت کرده ایم ، متاسفانه تا کنون هیچ دارو و روش درمانی برای بیماری ایدز کشف نشده و تنها راه مقابله ی با ایدز، پیشگیری از انتقال آن و در صورت ابتلای به سوء مصرف مواد مخدر، کنترل و درمان آن است.
هپایتیت Cنوعی بیماری کبدی است و دراثر ویروس مولد کبدی ایجاد میشود، بیماری هپایتیت C بیماری بسیار خطرناک و مزمنی است و مصرف کنندگان مواد مخدر که از روش وریدی یا تزریقی برای مصرف مواد اعتیاد آور استفاده میکنند شانس بالایی برای ابتلای به این بیماری دارند.
طبق آمارها بیش از ۷۰% معتادان تزریفی به بیماری هپایتیت Cمبتلا هستند و دلیل آن استفاده از سرنگ های مشترک است و تقریبا تمامی آنها به بیماری ها شدید کبدی مبتلا میشوند که از علائم بیماری هپاتیت میتوانیم به تب بالا، کاهش اشتها و حالت تهوع، دردهای شکمی و یرقان اشاره کنیم.
بدیهی است که مصرف مواد مخدر، باعث بروز بیماری های مختلف قلبی و عروقی میشود که گرفتگی رگ های قلب، غیر منظم شدن ضربان قلب و در نهایت سکته قلبی از شایع ترین آنها هستند، با توجه به اینکه افراد مصرف کننده مواد مخدر، از رژیم غذایی مناسبی بهره مند نیستند که در مقاله اثرات منفی اعتیاد بر روی تغذیه به برسی آن پرداخته ایم ، تحلیل رفتن ماهیچه های قلبی و رسوب چربی در داخل عروق از دیگر عوارض مصرف مواد مخدر است.
مشکلات تنفسی:
مصرف مواد مخدر تاثیرات جبران ناپذیری بر روی دستگاه تنفسی انسان میگذارد، برای مثال سیگار، تریاک ،ماری جوانا، شیشه ، هروئین و غیره که به صورت تدخینی و یا کشیدنی مصرف می شوند حاوی گازهای سمی و خطرناکی چون مونواکسید کربن بوده و مصرف طولانی مدت آنها باعث تخریب ریه ها می شود همچنین کشیدن سیگار عامل بروز بسیاری از بیماری های ریوی ماننده برونشیت، آمفیزم و سرطان ریه می باشد.
گاهی این تخریب به حدی زیاد می شود که قسمت عمده ای از ریه های از کار افتاده و فرد در انجام کوچکترین فعالیت های روزمره ی خود دچار مشکل می گردد.
مصرف طولانی مدت مواد های اعتیاد آور مانند هروئین، استروئیدها و الکل باعث بروز صدمات زیادی به کبد میشود، برای مثال مصرف طولانی مدت الکل باعث چرب شدن کبد و افزایش احتمال ابتلا به سیروز کبدی می شود، اگرچه با ترک الکل می توان از پیشرفت این بیماری جلوگیری کرد، ولی درمان آن بسیار دشوار بوده و بیشتر جنبه ی روانی دارد
همچنین در نظر داشته باشید که برخی از مواد مخدر باعث افزایش درجه حرارت بدن میشوند و با تخریب عضلانی به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم باعث تخریب کلیه ها می شوند و احتمال تشکیل سنگ کلیه ها را افزایش می دهند.
وابستگی روانی ایجاد شده در اثر مصرف مواد مخدر، باعث بروز عوارض جبران ناپذیری در مغز میشود، بطور مثال مخدرهایی مانند: اکستازی، ماری جوانا، کوکایین ، شیشه و آمفتامین ها میتوانند باعث از دست رفتن حافظه، از دست دادن قدرت تصمیم گیری و یا اختلال حواس شوند
برای مثال مصرف آمفتامین باعث آزاد شدن ناگهانی دوپامین در مغز میشود و در اثر ایجاد حالت تهاجمی سلولهای مغز تحریک میشوند و صدمات جبران ناپذیری را به مغز وارد میکنند.
استفاده طولانی مدت از مواد اعتیاد آور باعث ایجاد تغییرات ماندگار در مغز میشود که میتواند موجب بروز پارانویا، افسردگی و یا توهم شود، همچنین وابستگی روانی فرد مصرف کننده به صورت روز افزون بیشتر و بیشتر میشود و ممکن است میل به ادامه ی مصرف تا آخر عمر در وی باقی بماند.
مصرف مخدر باعث آسیب رسیدن به سلولها میشود و میتوانند باعث بروز سرطان های مختلفی بشوند برای مثال سرطان دهان، معده، ریه و خون ممکن است در اثر مصرف نیکوتین به وجود بیاییند، یا سرطان مری، پانکراست، میتوانند در اثر مصرف طولانی مدت الکل به وجود بیایند.
مصرف مواد مخدر در زمان بارداری میتواند اثرات جبران ناپذیری برئ روی جنین بگذارد.
اعتیاد به الکل و مواد مخدر یکی از بیماری های مردمی است. مبتلا شدن به اعتیاد به الکل بدین معنی است که ترک یا کاهش سوء مصرف بسیار دشوار است. بدن با تحت تاثیر بودن عادت کرده و برای رسیدن به اثر مورد نظر به دوز های هر چه بزرگتر ضرورت داشته میباشد. عدم استفاده از مواد نشئه آور منجر به علائم عدم استفاده از مواد نشئه آور میگردد. علائم عدم استفاده از مواد نشئه آور ممکن است در صورت سوء مصرف الکل، مواد مخدر و یا هم بعضی ادویه های مسکن و نیکوتین و قهوه نیز رخ دهند. شخصی ممکن است به اعتیاد به مثلاً بازی یی نیز مبتلا شود. حالت احساساتی از این قرار میباشد که اعتیاد از کنترل خارج شده است و تمام زنده گی بر محور آن میچرخد.
بیماری اعتیاد به یک تغییر مزمن در سیستم پاداش مغز بستگی دارد. مقصود سیستم پاداش اینست که ما را هنگام بطور مثال مصرف غذای لذیذ، ورزش یا رابطه جنسی، از طریق آزاد کردن ماده یی بنام دوپامین به کار هایی تحریک کند که برای بقا و زنده ماندن حائز اهمیت باشند. وقتی که کسی الکول مصرف میکند یا مواد مخدر استعمال میکند، مغز را فریب میدهد تا دوپامین را به صورت مصنوعی آزاد کند. این پدیده به جای یک احساس سلامتی طبیعی باعث ایجاد یک احساس خمار میشود که شمار زیادی میخواهند این احساس را بار بار تجربه کنند. افراد مختلف از بدو تولد به میزان مختلف به خطر ژنتیکی مبتلا شدن به اعتیاد مواجه هستند.
مسلماً مصرف نکردن مواد مخدر منطقی‌ترین راه برای پیشگیری از اوردوز است. اما اگر خود یا یکی از نزدیکان‌تان به دام اعتیاد گرفتار شده‌اید یا با رفتارهای دردسرساز ناشی از وابستگی به مواد دست و پنجه نرم می‌کنید، رعایت توصیه‌های زیر احتمال اوردوز را کاهش میدهد:
بیماری که احتمال مسمومیت وی با مواد مخدر داده میشود، باید به سرعت تحت درمان قرار بگیرد، بنابراین اگر در مواجهه با اوردوز شخص دیگری قرار گرفتید، بدون درنگ با اورژانس 115 تماس بگیرید. در زمانی که منتظر رسیدن آمبولانس هستید، اقدامات زیر را انجام دهید. البته دقت کنید که خودتان را در معرض خطر قرار ندهید، چون مصرف زیاد بعضی مواد مخدر باعث بروز رفتارهای خشونت‌آمیز یا غیرقابل پیش‌بینی میشود.
شانه‌های جسمی و روانی مسمومیت مواد مخدر مواد به نوع ماده مخدر و مصرف هم‌زمان مواد دیگر بستگی دارد. نشانه‌ها و علائم شایع مصرف زیاد مواد مخدر عبارت است از:
البته ممکن است تمام یا حتی اکثر نشانه‌های فوق مشاهده نشود، بااین حال بروز فقط چند مورد از علائم بالا میتواند نشانه اوردوز باشد.
مصرف کننده ممکن است به میل خود یا به طور تصادفی، مقدار زیادی مواد مصرف کند. اوردوز تصادفی زمانی رخ میدهد که بیمار دارو را بیشتر از مقدار تجویز شده برای رسیدن به یک اثر خاص مصرف کند یا این که معتاد ماده مخدر بیشتری را برای رسیدن به نشئگی بهتر مصرف کند. اوردوز عمدی معمولاً زمانی رخ میدهد که فرد قصد خودکشی داشته باشد. صرف نظر از عمدی یا تصادفی بودن اوردوز، مرگ ناشی از مسمومیت مواد بسیار غم‌انگیز است و اگر بیمار زنده بماند، با عوارض شدید و ماندگاری روبرو خواهد شد.
سوءمصرف مواد مخدر همواره با احتمال بروز عوارض جانبی جدی و مرگباری همچون اوردوز یا مصرف زیاد مواد مخدر همراه است. سوءمصرف الکل، مواد غیرقانونی مانند کوکائین یا داروهای تجویزی پزشک، مانند مسکن‌های مخدر، میتواند به ایجاد وابستگی یا اعتیاد بیانجامد. همچنین در بسیاری از موارد اگر رفتارهای مربوط به سوءمصرف مواد استمرار داشته باشد، احتمال اوردوز بالا خواهد بود.
داروهای تجویزی و مواد غیرقانونی بر سیستم عصبی مرکزی اثر میگذارد. سیستم عصبی مرکزی با توجه به نوع داروی مصرفی و دلیل مصرف آن، ممکن است سریع‌تر عمل کند و تحریک شود یا این که آهسته‌تر عمل کند و سرکوب شود. اگر این مواد به حد اعتدال یا مطابق دستور پزشک مصرف شود، مواد کنترل سیستم عصبی را به دست می‌گیرد. اما اگر مواد بیش ازحد مصرف شود، احتمال دارد که مغز به شدت آسیب ببیند، و این آسیب دیدگی به کما یا حتی مرگ منجر شود. ازآنجایی که فیزیولوژی هر فرد با دیگری متفاوت است، عوارض مسمومیت با مواد مخدر برای همه مصرف کنندگان یکسان نیست. مقدار دارویی که برای یک مصرف کننده مرگبار است، چنین تاثیر کشنده‌ای بر دیگری ندارد. بنابراین نمی‌توان مقدار مشخصی را برای اوردوز تعیین کرد، چرا که مقدار ماده‌ای که باعث بروز علائم جدی و مرگبار میشود، برای هر فرد متفاوت از دیگری است.
درباره این سایت